20 nov 2023 09:02
Ik ben lang uit de lucht geweest, maar we zijn er nog en nog altijd in Kumasi. Initieel was ik een beetje ‘blogmoe’. Ik had het idee dat de verhalen zich gingen herhalen en dat ze een beetje gewoon werden. Dat heeft waarschijnlijk veel te maken met het feit dat de belevenissen vooral voor mij steeds ‘gewoner’ worden. Dat wil zeggen, je eigen leven en vooral hoe je zelf in dat leven staat, moet waarschijnlijk ook niet altijd bijzonder voelen.
14 aug 2022 12:00
Hoewel ik eigenlijk heel graag schrijf, heb ik sinds 2021 ik niet meer geblogd. Mensen die ik minder goed ken, beginnen te vragen of het wel goed gaat. Eigenlijk gaat het bijna ‘te goed’, dat wil zeggen, ik heb zoveel te doen, dat het bloggen erbij inschiet. Toch ga ik mijn leven proberen te beteren, want eigenlijk heb ik nog bijna iedere dag stof tot schrijven van een blog. Iedere dag gaan er zoveel gedachten door mij heen die een soort filosofische discussie in mij aanwakkeren. Schrijven ordent die gedachten soms en zijn misschien ook wel leuk om te lezen.
4 jul 2022 12:00
Zaterdag en zondagochtend gaat Pat altijd in alle vroegte, wanneer ik nog op één oor lig, op zijn mountainbike richting ‘the Lake’ fietsen. Ik heb altijd mijn telefoon in de buurt, want eigenlijk is Kumasi niet gemaakt voor fietsers, maar slaap in principe vol vertrouwen door, totdat hij weer totaal bezweet en roodbruin van het opstuivende zand, naast me staat. Afgelopen zaterdag ging dat anders. Mijn telefoon gaat…
4 jul 2021 12:00
Begin november overleed Lizzy’s oma. Ze is 102 zeggen ze. Er zijn hier veel mensen over de 100. Laatst is er zelfs iemand van 124 overleden. Dat kan je zo hebben als de burgerlijke stand niet helemaal op orde is. Maar oma is in ieder geval heel oud geworden en belangrijker, Lizzy hield ontzettend veel van haar. Ze is opgevoed door oma. Dat gebeurt hier veel. Moeders moeten werken, dus oma’s voeden hun kleinkinderen op. In november gaan Pat en ik naar de ‘one week’, dat is een soort ‘voor’ begrafenis. Muziek en toespraken en vooral geld inzamelen, dat is het doel van de one week.
4 jul 2021 12:00
We zijn nog in Bosomtwi als ik gebeld wordt door Abena, de jongste kok van Tumi. Vanaf vandaag, 23 mei, ben ik voor vijf weken verantwoordelijk voor Tumi. Milou is voor vijf weken naar Nederland.
23 jan 2021 12:00
Hier in Ghana, begint men je eind oktober al ‘Merry Christmas’ te wensen, dat betekent eigenlijk vooral: ’Waar is mijn cadeau’? Als je wit bent en er wordt dus van je verwacht dat je geld hebt, worden je heel veel fijne feestdagen gegund. Wildvreemden, pompbedienden, in de kroeg, in de winkels, politieagenten, een toevallige voorbijganger etc etc, iedereen gunt je het beste. We proberen ook onze verantwoordelijkheid te nemen zoals ik al eerder schreef
29 dec 2020 12:00
We zijn in Elmina op het strand. Terwijl ik dit schrijf huppelen de geitjes door de tuin van het door ons gehuurde huis. Het is 26 december. Toen we eind november definitief besloten (iom onze kinderen) om niet in Nederland te zijn met Kerst, viel dat toch een beetje zwaar. Kerst blijkt dan zo zeer een familiefeest. Toen bleek dat de Corona maatregelen in Nederland toenamen en er weinig samenzijn mogelijk zou zijn, is besloten om ons 'verlof' een paar maanden op te schuiven. Pat en ik zijn dus 24 december in de auto. gestapt naar de kust
30 jul 2020 12:00
Op 8 maart is het alweer zover. Ik vlieg naar Nederland. Op naar de kinderen, familie en vrienden en last, but not least OLVG. Ik heb tenslotte nog een mij zeer dierbaar klein contract, waar ik uiteraard uren voor moet maken.
2 mrt 2020 12:00
Na een jaar Bamboi en Babator farm gaat het toch gebeuren. Pat gaat terug naar de cacao. Vrijdag is het contract getekend. Hij gaat werken met oud collega’s voor min of meer hetzelfde bedrijf waar hij werkte voordat we naar Bamboi gingen, maar is nu overgenomen door een financieel gezonde organisatie
28 feb 2020 12:00
Om acht uur ’s avonds gaat de telefoon. Het is Elaine, ik druk haar weg. Roos is bij me aan het eten en Pat is op de farm in Bamboi. Als Elaine na drie keer wegdrukken en een bericht van mij toch blijft bellen, neem ik haar op. "Ger, Marloes is dood……"
20 nov 2019 12:00
Wat kan het leven toch leuk zijn. Zit ik hier in ‘the middle of nowhere’ gewoon te genieten van alle likes, reacties en het delen van mijn artikel in het NRC. Terwijl ik me bedenk dat ik een blog wil gaan schrijven en inlog op mijn website, valt de stroom voor de zoveelste keer uit.
10 nov 2019 20:00
Pat en ik zijn in Bamboi. De zwarte-pietendiscussie, samen met de beschamende vertoning bij de voetbalwedstrijd in Den Bosch afgelopen weekend, beheersen het nieuws in Nederland. Ik wou dat het klaar was. Hoe zal eigenlijk de verdeling tussen zwart en wit zijn in de wereld?