Dat schrijven lijkt wel te lukken, maar het opslaan… Ik ben drukker met het leren bloggen, dan met het zoeken naar een baan. Het bloggen lijkt nu toch te lukken, dus na een aantal niet opgeslagen berichten, ga ik het weer proberen. Inmiddels anderhalve week in het land en alweer veel meegemaakt. Eigenlijk zijn het steeds kleine dingen, maar doordat alles zo anders is, worden mijn dagen ervan vervuld en heb ik het gevoel veel mee te maken.
Het dochtertje van Veronica is nog steeds ziek. Afgelopen vrijdag kwam ze mee naar ons, omdat er geen opvang voor haar was. Een klein 2,5 jarig meisje , dat niet veel meer dan een kilo of tien / twaalf zal wegen. Al gauw na binnenkomst, werden uit zeven verschillende zakjes, zeven pillen gehaald en in een klein laagje water (1,5cm) gedaan en na een half uurtje te hebben laten staan was het zacht genoeg om het gifbekertje goed te mengen. Ik herkende een antibioticum, paracetamol 500mg, anti malaria middel. De andere vier pillen zaten in een onbeschreven zakje. Waarschijnlijk vitaminen, maar in ieder geval goed, om de smaak nog erger te maken dan het met drie pillen al zou zijn. Dus natuurlijk dronk dat kleine ding het niet. Kortom, kind achterover, en ja, zuster Ger hielp ook nog met fixeren. Handjes en beentjes in de houdgreep. Veronica hield haar neusje dicht en telkens als Grace naar adem hapte kreeg ze een slokje van het brouwsel naar binnen. Waar zijn de zetpillen, drankjes met een lekker smaakje of wat hulp van lachgas gebleven… In het verre westen, waar ik nog maar kort geleden een klinische les kindermishandeling heb bijgewoond. Nu maar hopen dat een van de pillen gaat werken en ze beter wordt. By the way, na een uur begon ze te braken. Nu krijgt ze er van de dokter nog een pilletje bij tegen de schimmel in haar maagje, die het braken veroorzaakt. Wat is het toch jammer dat ik geen dokter ben.
Verder genieten Pat en ik van Afrika. Ik soms wat meer dan Pat geloof ik, die heeft vooral ook heel veel last van het feit dat business hier superslow is. Het is goed dat ik hier ben om hem uit te leggen dat business over het algemeen niet heel booming is in de armste landen ter wereld. Overal aan de kant van de weg hangen borden,” maak Liberia vrij van corruptie”. Borden worden gefinancierd door de Wereldbank. Zijn er in ieder geval weer wat Liberianen aan het werk met verf en borden, verder lijkt het weinig op te leveren.
Verder gaan we regelmatig om een uur of vijf, half zes een duik nemen in het zwembad waar we gebruik van mogen maken, bij een hotel in de buurt. Heerlijk! We gaan ook vaak naar het strand on iets te drinken, hier vijf minuten vandaan. Pat vertelde dat daar vier weken geleden een lichaam was aangespoeld. Politie werd dus gebeld en ook zij constateerden dat hij niet meer leefde. Toen het lichaam er na drie dagen nog lag en men erg begon te klagen, hebben ze het toch maar weggehaald. In Nederland is er meer ophef over een potvis op Texel, dan hier over een lijk in de hoofdstad.
Yes Yes Yes!!!!!
Onze spullen gaan as. woensdag in de container en dan 19 november op de boot en 8 december in Monrovia. Net een mail gekregen van onze verhuizer in Hilversum. Ik zal jullie zeggen; Een verhuizer in Hilversum lijkt overeenkomsten te hebben met verhuizers in Liberia. Onze spullen staan slechts 2,5 maanden te wachten en niemand begreep wat er nou precies fout ging. Tot afgelopen maandag, na weer zes telefoontjes, er een lichtje ging branden bij meneer van L…… Als iemand van jullie nog eens een verhuizer zoekt in Hilversum moet je me bellen. Zal ik de volledige naam spellen. Ik zeg: niet aan beginnen!
<img src=\"images/2016/11/img_0730.jpg\" alt=\"img 0730\"
Reactie plaatsen
Reacties