Geland

Maarrrrrr als zij het goed hebben, komt het hier ook wel goed en zoals we elkaar met zijn vijven de laatste weken voor hebben gehouden; 'Als dat niet zo is en een van ons blijkt het op den duur niet te trekken, dan gaan we lekker terug naar Amsterdam ook niets mis mee!'. Nu over Afrika... Ik verbaas me over van alles, dat wil zeggen, de verbazing is alweer minder dan in mei en nog veel minder dan toen we ooit in Ivoorkust aankwamen, want ook een heel andere cultuur went, maar begrijpen.....

De eerste drie dagen dat ik hier ben, had Pat vrij. Dat was fijn, want na zoveel actie is het raar dat er niemand op je rekent, behalve Pat dan. De eerste dag zijn we naar de bank geweest, zodat ik hier ook geld op kan nemen. Lange rijen voor de verschillende balie's maar 'uiteraard' hoeven wij niet in de rij. Ik weet nog niet of dat is omdat we wit zijn, of omdat Pat ongeveer dagelijks bij de bank is. Ik hoop op het laatste, ik vrees het eerste. Daarna een scratch cart voor mijn telefoon gekocht. Er bestaan hier geen abonnementen voor je telefoon, dus je moet steeds met een paar dollar je tegoed opladen. Eerst registreren, want je kan geen telefoon hebben zonder geregistreerd te staan. Dat is dan wel weer vooruitstrevend, het voorkomt in ieder geval dat je anoniem vreselijke dingen kan doen m.b.v. een mobiele telefoon. Misschien leer je dat na eindeloos lang burgeroorlogen te hebben doorgemaakt. Toen naar Aspen, een privé kliniek, waar je hier lid van moet (wilt) zijn. Zoals de folder zegt, voor hen die dit interesseert:' Aspen medical Liberia is a full service medical assistence and remote support provider with a fully licensed and certified General and Emergency practice Clinic operating exclusively for client members'. Dus dat is fijn en natuurlijk ook onbegrijpelijk, waarom wij wel?